De locatie van de circuitsectie van onze SpeedWeek 2018. We hebben niet voor deze baan in Schotland gekozen omdat hij zo nabij een aantal van ’s werelds lekkerste wegen ligt, noch omdat we op de dag van onze aankomst de Red Arrows voorbij konden zien vliegen in het kader van de opening van de nieuwe Queensferry Crossing op het Firth of Forth. En zelfs niet omdat het een prima kroeg in de paddock heeft, en evenmin omdat ze ons de sleutels gaven en we mochten doen wat we wilden. Maar wel omdat de baan zo uitdagend is voor auto’s die gebouwd zijn voor de openbare weg.
Het lange rechte eind is hobbelig, en het kiezen van het juiste rempunt voor de blinde ingang van de Duffus Dip is nagenoeg onmogelijk. De duik daarna is als een trechter naar de helling achter de Scotsman. Vanaf daar – het laagste punt van het circuit, 30 meter onder het rechte eind bij start en finish –kom je omhoog door de Arnold Clark-chicane, ga je heuvelop de Clark’s in en langs het lange linksdraaiende stuk van Railway naar Taylor’s Haarspeld en dan terug naar de start. Veel delen van het circuit zijn blind, en de baan is niet vergevingsgezind als je ernaast belandt.
Met een lengte van 2,1 kilometer en negen bochten, is het een van de weinige circuits in het VK dat zowel rechts- als linksom kan worden gereden. En zoals we ontdekten gedurende de twee dagen dat we er reden: het heeft een geheel eigen microklimaat.
Nu zetten we de klok terug naar 1974 en begroeten daar Tom Kinnaird. We nemen voor de beeldvorming maar aan dat hij destijds flinke bakkebaarden had. Hij was de lokale boer die het idee kreeg om een nauw pad in de velden te combineren met in een onbruik geraakte spoorlijn en zo een circuit te creëren. De eerste motorrace vond er nog dat jaar plaats, auto’s volgden een jaar later. De baan, in de schaduw van de Knock Hill zelf, is sindsdien een gevestigde naam.
De wagens van de Formule 3 kwamen in 1988 voor het eerst op visite (hoewel Damon Hill niet verder kwam dan de eerste bocht na een botsing met Martin Donnelly), en in 1992 kwam het BTCC-circus voor het eerst langs. Dat is een succesvolle relatie geworden, niet in de laatste plaats omdat de auto’s er geweldig spectaculair uitzien als ze op twee wielen van de bolle kerbs komen. Die kunnen overigens ook heel goed passagiersauto’s lanceren.
Knockhill Race Circuit
01. Duffus Dip
Hard remmen, gevolgd door een angstaanjagende afdaling met een blinde bocht naar rechts. Schotlands antwoord op The Corkscrew
02. Scotsman
Laagste punt van de baan, dus je komt hier vrijwel altijd te hard aan. Koolstofvezel spoilers opgelet: het gravel is happig
03. Arnold Clark-chicane
Van belang is hier een rechte lijn te volgen aan de kerb. Je zou geschokt zijn als je zou zien wat een Up GTI allemaal aankan
04. Clark’s
Keuzes: kies een keurige lijn om de Railway-bocht te nemen, of kies voor armenvol overstuur om de fans op links mee te vermaken
05. Taylor’s Haarspeld
Naar boven, smal en vaak vochtig – de perfecte mogelijkheid om de tractiecontrole uit te zetten en de Chris Harris in jezelf los te laten
06. Start/finish
Je kunt het hier niet zien, maar dit stuk is recht, en heel hobbelig – zo hobbelig dat de besturing erg licht wordt en de toeren op en neer knallen
Reacties