Autonieuws

Seat Leon Cupra 280

De tijd dat Seats ondergeschikt bleven aan de modellen van Volkswagen is definitief voorbij. Sterker: de nieuwe Leon is mooier en begeerlijker dan een Golf, als je het ons vraagt. Nu is ie ook nog sneller. Bereid je voor: de Seat Leon Cupra is terug.

Door Redactie TopGear

Gepubliceerd op 15 mei 2014 om 11:45 uur

TopGear-abonnementen met korting

Er is door ons inmiddels veel geschreven over de nieuwste generatie Seat Leon. Dat ie er bijzonder gaaf uitziet, erg goed rijdt en welbeschouwd best weinig geld kost, zeker als je z’n uitrusting in ogenschouw neemt. Nu de traditionele topversie van de Leon, de Cupra, ten tonele is verschenen, kunnen we deze punten alleen maar dubbeldik onderstrepen.

Het is niet geheel toevallig dat Seat een tijdje geleden de Leon Cup Racer onthulde; de officiële fabrieks-circuitversie die door raceteams uit alle windstreken met bosjes gekocht zal gaan worden, net als zijn succesvolle voorganger. Voor iedereen die bij het zien van de foto’s van de Cup Racer dacht: hé, wat jammer dat ik met dat waanzinnige ding niet de openbare weg op mag, gooien de Spanjaarden nu de Cupra de wereld in. Een straatlegaal heethoofdje ten voeten uit, en sinds kort de snelste voorwielaangedreven productieauto op de Nürburgring met een rondetijd onder de magische 8 minuten. Kijk, dat feitje kun je nog eens lekker over de bar laten ketsen.

Wat heeft de Seat Leon Cupra 280 te bieden?

Hoe Seat dit heeft klaargespeeld? Allereerst met een beste bak vermogen: 280 pk uit de bekende 2,0-liter TSI-viercilinder. Dat is maar iets minder dan de Golf R aan boord heeft, maar die heeft vierwielaandrijving. Gelukkig krijgen de voorwielen van de Leon hulp van een bijzonder effectief sperdifferentieel; een hydraulische plaatkoppeling die elektronisch wordt aangestuurd. Gecombineerd met de standaard instelbare schokdempers is dit een pakketje dat de gevestigde orde der hete hatchbacks, waaronder de serieus snelle Renault Mégane RS 265, op de Nordschleife het nakijken blijkt te geven.

preview

Bij indrukwekkende prestaties hoort een vet uiterlijk, dus werden de scherpe lijnen van de standaard Leon goed aangedikt voor de Cupra. De bumpers en de grille zien er nog bozer en puntiger uit, alsof ze regelrecht uit een stripverhaal komen met veel ‘boom!’, ‘pow!’ en ‘kablam!’ erin. In de neus vinden we standaard een stel full-led koplampen, in de massieve 19 inch velgen prijken rode remklauwen. Z’n onderstel is 25 millimeter ineengekropen. De ramen zijn donker en in het interieur regeert stemmig zwart, opgefrist met witte stiksels en een soort reflecterende strepen die het leer op de sportstoelen wat extra cachet geven. Voor het eerst kun je kiezen uit drie of vijf deuren, en in de meeste landen ook uit twee vermogens: de genoemde 280 pk, of een iets bescheidener 265 pk. De Nederlandse importeur voert alleen de sterkste versie, en daar kunnen wij weinig op tegen hebben.

Wat zouden wij kiezen?

Wanneer we voor de keuze staan tussen een handgeschakelde zesbak of een zestraps dsg-transmissie gaan we voor de eerste. Hoe snaarstrak en feilloos zo’n dsg ook werkt, we kennen de handbakken van de Volkswagen Groep, en we zijn altijd weer in onze nopjes met de precisie en het mes-door-warme-boter-gevoel dat ze bieden. Bovendien mag er in zo’n Cupra best gewerkt worden.

Nadat we in de eigenlijk behoorlijk ontspannen comfortmodus vanuit Barcelona over de snelweg landinwaarts zijn getoerd, komen we aan bij het circuit van Castellolí, dat over rotsen en heuvels voert met snelle bochten en uitdagende hoogteverschillen. Tijd om de Cupra-stand aan te klikken: onderstel en besturing worden harder, er gaat ergens een klepje open voor extra motorherrie (alleen in het interieur) en het gaspedaal springt in de opperste staat van paraatheid.

preview

De plotselinge en niet aflatende kracht van de 2.0 TSI, toch een motor waarmee we inmiddels aardig bekend zijn, doet ons een beetje schrikken. Hij voelt explosiever dan in andere Volkswagen-vlotteriken, agressiever. De ingrepen van Seat en het bijbehorende extra vermogen transformeren ‘m van serieus snel tot verrassend jachtig; steeds als je gasgeeft, weet hij je weer te verblijden door er nét iets meer uit te gooien dan je verwacht. Ongeacht de versnelling waarin je zit, is het effect van de turbo onmiddellijk aanwezig en dreunt het koppel de Seat Leon Cupra in een oogwenk naar lachwekkende snelheden. Daarbij gaat het allemaal zo verslavend makkelijk dat je jezelf moet dwingen om goed te blijven opletten.

Pluspunten en minpunten van de Seat Leon Cupra 280

In korte bochtjes bereiden we ons onwillekeurig voor op een woest trekkend stuur en het nodige tractieverlies op het binnenste voorwiel bij het accelereren, maar er gebeurt niets wat ook maar hint naar dat soort ellende. Het differentieel doet voorbeeldig zijn werk en de Cupra heeft geen moment de neiging om uit z’n spoor te springen. Deze koersvastheid en de uitstekende balans in de auto wanneer je ‘m op snelheid een bocht in mikt – je voelt de carrosserie zich zetten en hoort de collectieve techniek in harmonie bijna ‘sí!’ krijsen – maken dat je jezelf al snel een hele baas voelt. Terwijl de Seat Leon Cupra toch minstens zo veel eer toebehoort.

preview

Kleine kritiekpunten vinden we in de remmen – die het op straat heus prima doen, maar het na een sessie op het circuit merkbaar zwaar krijgen – en in het wat synthetische gevoel dat aan het geheel kleeft. Het is onderhand gemeengoed en een cliché geworden, maar van het feit dat de link tussen onze handen en voeten en de verzameling metaal, olie en rubber voor onze neus niet tastbaar is, blijven we ons steeds bewust.

Progressieve besturing met elektrische bekrachtiging, een digitaal gaspedaal, het helpt allemaal niet mee om het authentieke hot hatch-gevoel ten volle op te roepen. Toch heeft Seat in dit woud van technologie, waaraan je als autobouwer nu eenmaal niet meer ontkomt, een soort scherpte en responsiviteit weten te creëren die prettig is en te prijzen valt. Het maakt ook dat de Cupra een vriendelijke auto is, die z’n bestuurder niet overrompelt en tegen de grond werkt met moeilijke gedragingen. Hij vleit je, pleziert je en laat je vanuit stilstand tot op hoge snelheid grijnzen. En als een goede hete hatchback nou één ding moet doen, is het toch dat laatste.