Mercedes SL500

De introductie van een nieuwe generatie Mercedes SL is een zeldzaamheid. Wen dus maar vast aan deze jongen, je zult ‘m de komende tien jaar vaker zien langskomen.

 

In 60 jaar liet Mercedes slechts vijf generaties van hun ‘Sport Leicht’-roadster los op de jetset der automobilisten. Niet dat de ontwerpers van Das Haus zo gemakzuchtig zijn; gemiddeld bleek een dik decennium (met zelfs een uitschieter van achttien jaar voor het derde type) simpelweg een logische doorlooptijd voor een auto die keer op keer weer uitstekend in z’n tijd bleek te passen. Vaker vernieuwen was niet nodig, zo verpletterend goed was elke SL.

 

Nu het uitgaande model alweer tien jaar onder ons is, presenteert Mercedes met gepaste trots z’n opvolger. Geheel nieuw, verfijnder en verbeterd op alle vlakken – al zijn de grote lijnen hetzelfde gebleven: een forse tweezitter met een stalen vouwdak, enorme motoren en meer luxe aan boord dan een gemiddeld paleis.

 

Qua uiterlijk liggen de overeenkomsten met de R230, zoals de vorige generatie wordt genoemd, er dik bovenop. De achterkant van de SL oogt wederom breed en imposant, met gemeen kijkende licht-units en op beide hoeken een flinke uitlaat. En profil en van voren lijkt er op het eerste gezicht vrij weinig te zijn veranderd; vanaf een afstandje moeten we twee keer kijken om te zien of we met een oud of een nieuw model van doen hebben. Zet je ze naast elkaar, dan zie je de verschillen meteen, maar in tegenstelling tot eerdere modellen – die optisch steeds radicaal anders waren dan hun voorgangers – gaat Mercedes met de zesde SL ontegenzeggelijk op de evolutionaire toer. Of dat erg is? Momenteel vinden we van niet, maar vraag het over tien jaar nog eens.

 

De SL mag z’n carrière dan ooit als luidruchtige sportwagen begonnen zijn, met dat soort hardcore spul heeft deze prestige-roadster al tijden niets meer te maken. Toch geeft Mercedes hoog op over het lichtgewicht karakter van de nieuwe SL: er werden 125 kilo’s afgeschud ten opzichte van het vorige model, waarvan 110 kilo op conto komt van de volledig uit aluminium opgetrokken carrosserie. Dat het geheel desondanks nog steeds even zwaar is als een grote familie-stationwagen, doet dan weer een beetje afbreuk aan dit feestelijke feitje.

 

Gelukkig levert Mercedes een paar heerlijke aandrijflijnen die aan automobiele obesitas geen boodschap hebben. Naast de SL63 en SL65 AMG-spettermodellen is er momenteel keuze uit twee motoren: de zescilinder SL350 met 306 pk, en de wereldwijde bestseller, de SL500. We rijden met de laatste.

 

 

De aanduiding ‘500’ stond ooit voor een motorinhoud van vijf liter, maar zoals bij de meeste merken gaat dit niet langer op. In verband met de pinguïns en de ijsbeertjes doet ook Mercedes aan downsizing, en heeft de achtcilinder SL nu een biturbo-blok van 4,6 liter aan boord. Uiteraard is ie sterker, soepeler, sneller en zuiniger dan de atmosferische 5.5 V8 die hij vervangt, en dus kunnen we er maar moeilijk iets tegenin brengen. Downsizen: als we het dan toch gaan doen, dan maar zo.

 

Ingenieurs met smetteloos witte jassen benadrukken dat de nieuwe SL geheel draait om rijplezier, waarbij dit niet per se snel bochtenwerk, maar ook rustig cruisen kan inhouden. Dat is een originele manier om te zeggen: dit is heus geen ouwelullenbak, maar ga er in vredesnaam niet het circuit mee op. Nou waren we dat ook niet van plan. De rustige, kronkelige wegen en de zonovergoten boulevards van Marbella en omstreken lijken ons een geschikter testterrein. Dus omlaag met dat dak, zonnebril en geruit petje op, en zoeven maar.

 

 

Niemand verwacht van de SL dat ie de kenmerken van een behendige supercar laat zien wanneer ie op z’n staart getrapt wordt. Sterker nog, hij zou z’n doel geheel voorbijstreven als ie snaarstrak en spijkerhard door bochten zou gaan. Het moet vooral een rustgevende auto zijn, een mobiele oase die niet uitnodigt tot het teisteren van z’n ophanging en het opgummen van z’n banden. Met dit in het achterhoofd kunnen we bepaalde zaken die we in andere tweezitters met 435 pk zouden bekritiseren bij de SL alleen maar waarderen. De besturing bijvoorbeeld, die behoorlijk direct, maar licht en afstandelijk is. Of de remmen, die prettig progressief zijn, maar in het pedaal precies evenveel weerstand en gevoel bieden als een boterhamzakje vol eendendons. De SL onthoudt z’n bestuurder een schat aan informatie, maar als bestuurder van een SL wil je die dingen ook helemaal niet weten.

 

Traditiegetrouw loopt de SL voorop met vele luxe gimmicks. Standaard is elke auto uitgerust met een nieuw soort ruitensproeiers die Mercedes ‘Magic Vision Control’ noemt. Zo’n term belooft heel wat, maar het resultaat is dan ook indrukwekkend: de vloeistof wordt door minuscule gaatjes aan de onderkant van de ruitenwissers vóór de bladen gespoten, waardoor het ogenblikkelijk wordt weggeveegd en het water geen moment je zicht belemmert. Ook komt het niet in je dure haar terecht als je open rijdt. Op de ruitenwissers gemonteerde sproeiers zijn op zich niets nieuws, maar dit systeem werkt simpelweg onzichtbaar en feilloos. Echt een Mercedes-vondst.

 

Ook leuk: Frontbass, een oplossing van Harman-Kardon waarbij de grote basspeakers onder de voetruimte van de inzittenden worden gemonteerd in plaats van in de voordeuren, voor een uitgekiend geluid en meer opbergruimte. Intelligente koplampen, een keur aan veiligheidssystemen, uitgebreid Comand-infotainment met internettoegang en allerhande apps, een sensor onder de achterbumper zodat je, als je weer eens met je handen vol dozen Spaanse wijn staat, met een beweging van je voet de kofferklep kunt openen en sluiten: het is allemaal standaard. Net als het party piece: het ingenieuze klapdak, dat zich vlot en fluisterstil opent of sluit. Optioneel kun je het uitrusten met alweer een leuke gadget: Magic Sky Control, een glazen paneel in het dak dat je met een druk op de knop wel of niet lichtdoorlatend kunt maken.

 

 

Een SL zou geen SL zijn als hij niet over een overbemeten benzinemotor zou beschikken. De nieuwe V8 van de 500 is een ware droom: krachtig als een boerenpaard en soepel als een windhondje. Vanaf het moment dat je ‘m start en je die schorre rochel in de verte hoort, reken je ‘m tot je meest hechte vriendengroep. Accelereren, vanaf welke snelheid ook, gaat vanzelfsprekend en moeiteloos: met het gemak van een aimabele stamgast met een oprisping buldert hij zich een weg naar de opperste bewondering van de aanwezigen. De zeventraps 7G-Tronic automaat speelt daarin een sleutelrol. Naast een snel opschakelende en vast ontzettend zuinige Eco-modus kent hij ook een alerte sportstand en kun je hem met flippers naar je hand zetten. Dat hij een vertrouwde koppelomvormer en geen nodeloos ingewikkelde dubbele koppeling hanteert, maakt hem bij elke snelheid smeuïg als rijpe brie.

 

Een belangrijke keuze die je zult moeten maken bij het uitkiezen van een SL is het type onderstel. Er zijn er drie: normaal, AMG of ABC (Active Body Control). Het basisonderstel beschikt standaard over instelbare dempers, al is het verschil tussen Comfort en Sport niet wereldschokkend. In een SL met AMG-sportpakket gebeurt in feite hetzelfde, maar dan tien millimeter dichter bij het asfalt, wat een iets steviger weggedrag teweeg brengt en daarmee onze voorkeur heeft.

 

Het ABC-systeem is iets heel anders: hierbij wordt het wegdek constant in de gaten gehouden en worden de schokdempers individueel aangepast om oneffenheden glad te strijken. In een rechte lijn is het een fenomenale ervaring, maar wanneer we in een bocht een hobbel of richel tegenkomen, corrigeert het onderstel deze extra om de carrosserie vlak te houden. Op snelheid voelt dit tegennatuurlijk en doet het de auto een beetje ‘zwemmen’, wat ons weer instinctief een stuurcorrectie doet uitvoeren. Zo hakkelen we een beetje door de bochten, ons afvragend of je dit nu echt een verbetering kunt noemen. Het is mooie techniek, en het went vast op den duur, maar geef ons maar een meer voorspelbaar onderstel zonder dit soort foefjes. Daarnaast: omdat de SL van zichzelf al een rollend brok isolatiemateriaal is, stellen we het wel op prijs als we de sensatie en de power nog een béétje kunnen voelen door het lichte hellen en duiken van de carrosserie. Of missen we het punt?

 

Met enige moeite nemen we afscheid van onze test-SL500. Het niveau van verwennerij is bij deze auto zo hoog dat we na een paar uurtjes rijden al niet meer anders willen. Waar de betere modellen van BMW elke keer weer excelleren in gevoel, precisie en algehele beleving, weet deze Mercedes ons te raken met exact de omgekeerde kwaliteiten. Vreemd eigenlijk, dat we dit zo kunnen waarderen in een auto die op papier ook een heerlijk scheurijzer zou kunnen zijn. Er wordt wel gezegd dat je van the finer things in life gaat genieten naarmate je ouder en wijzer wordt, dus misschien is dat het wel. Hoe dan ook: Mercedes heeft wederom een waardige SL neergezet die het makkelijk weer een drietal modelcycli kan uitzingen. Wij gaan even bridgen.

 

16/20

 

0-100 km/u: 4,6 s

Top: 250 km/u

Verbruik: 9,1 l/100 km

Motor: 4.663 cc, V8 biturbo benzine

Aandrijving: achter

Vermogen: 435 pk

Koppel: 700 Nm

Gewicht: 1.785 kg

CO2: 212 g/km

 

NL € 143.660

BE € 121.605

 

Geen betere manier om te onthaasten dan met deze SL. De 500 heeft alle kracht en luxe die je je kunt wensen, en maakt ons des te nieuwsgieriger naar de AMG