Mercedes 300 SEL 6.3: het Rode Varken

Eind jaren zestig was de Mercedes 300 SEL 6.3 ’s werelds snelste vierdeursauto. Wat ie zeker niet was, was een sportauto, en al helemaal geen circuittijger. Melcher en Aufrecht hadden andere plannen. Ze vergrootten de V8 tot 6,8 liter en persten er 430 pk uit. Gewichtsbesparing? Oh jazeker: hij heeft aluminium portieren. Tjonge jonge. Gelukkig is de dikke leren sofa als achterbank gebleven, en de luxe deurbekleding, het hoogpolige tapijt, plus een lel van een dashboard.

Waarvoor werd de Mercedes 300 SEL 6.3 gebruikt?

Met deze auto gingen ze in 1971 naar de 24-uurs race van Spa. Iedereen lachen; ze noemden hem het Rode Varken. Maar AMG werd er tweede mee, in een veld dat verder bestond uit echte sportwagens, en haalde met die prestatie het Duitse avondnieuws. Er wordt gefluisterd dat het Rode Varken zelfs zou hebben gewonnen als hij niet zo ontelbaar vaak had moeten stoppen voor benzine en nieuwe banden.

Het origineel werd verkocht om vliegtuigbanden mee te testen en later gesloopt. Maar een paar jaar geleden haalde AMG de vergeelde bouwtekeningen van zolder en besloot een exacte replica te bouwen. Daar rijden we vandaag in.

De V8 gromt vertrouwenwekkend. Grijp de aluminium pook, en let op het ouderwetse Duitse dogleg-schakelpatroon van de vijfbak: z’n een zit naar beneden naar je toe, de rest zit in een H-vorm. De pook schakelt stevig en zwaar, met korte afstanden tussen de versnellingen, maar er zit geen veerwerking in om hem naar het midden van het schakelpatroon te geleiden, dus het is opletten geblazen als je op een bocht afgaat en van z’n vier naar z’n drie moet schakelen – terwijl je z’n zware carrosserie in toom probeert te houden.

Is het Rode Varken lastig te rijden?

Maar de timing van het schakelen is uiteindelijk niet zo belangrijk, omdat het Rode Varken zoveel koppel heeft. Dat zal de coureurs geholpen hebben om het 24 uur in deze machine vol te houden. Hij draait maximaal 5.500 tpm, maar echt nodig is dat niet. Het robuuste geluid van de V8 is een pleziertje dat we vandaag de dag weinig meer in auto’s horen; bovendien ratelt de transmissie niet zoals in de meeste racewagens. Misschien komt dat door het hoogpolige tapijt.

Dat wekt allemaal nog weinig verbazing, maar het nemen van bochten zou een probleem kunnen zijn. Toch is dat niet zo. Hij blijkt een leuke bus te zijn. Hij is dan wel oud en groot, maar hij helt niet veel over en de besturing is gevoelig genoeg. Je voelt wat de banden van plan zijn. Dus draai je de bochten soepel in, dan kun je de boel nauwkeurig met het gas in toom houden. Hij rijdt ontzettend leuk, maar heeft ook een zekere rust en kalmte over zich. We kunnen ons voorstellen dat 24 uur in deze auto geen straf moet zijn geweest.

Mercedes 300 SEL 6.3