Jeep Grand Cherokee Trailhawk 3.0 V6

Voor de tweede keer in z’n bestaan wordt de vierde generatie Jeep Grand Cherokee bijgeschaafd. Alleen komt er deze keer ook een speciale, extra terreinvaardige versie bij kijken. Die moeten we proberen; en dan niet in een paar Nederlandse bloemperkjes.

De eerbiedwaardige Jeep Grand Cherokee (sinds 1992) is in talloze gedaantes te krijgen. Je hebt de instap-Laredo (het is maar wat je een instapper noemt: zo’n beetje alles zit er al standaard op). Dan zijn er de iets rijker aangeklede Limited (leer, navigatie) en de luxueuze Overland (20-inch, panoramadak, luchtvering). Dan kom je uit bij de extreem luxueuze Summit (dikke grille, Harman Kardon, overal leer) en de achterlijk krachtige SRT, die eruitziet alsof ie het op je familie gemunt heeft. Met de verse facelift komt er nog een extra va­­riant in het spel. Eentje die behoorlijk dicht tegen de oerwaarden van Jeep aan schurkt.

Trail-Rated

Deze Trailhawk is de enige Grand Cherokee die de Trail-Rated-badge mag dragen. Dat houdt in dat hij bewezen in staat is om zichzelf over en door het meest verraderlijke terrein te worstelen. Hiervoor heeft hij onder andere aangepaste luchtvering met een extra hoge stand, een elektronisch sperdifferentieel op de achteras, een snelheidshulpje voor heuvelafdalingen én -beklimmingen, met kevlar versterkte banden en stevige beplating om z’n onderkant te beschermen. Daarnaast oogt ie het lekkerst van alle Grand Cherokees. Zeker als je ‘m in een lichte kleur bestelt, zodat de matzwarte anti-glare-sticker op de motorkap mooi uitkomt. In het interieur vinden we dikke kuipstoelen met hoge wangen. Niet omdat de Trailhawk zo hard door de bocht kan, maar zodat je op je plek blijft zitten als je onder een hoek van 35 graden opzij hangt.

In de winters witte omgeving van Frankfurt heeft Jeep een allerminst kinderachtig parcours voor ons uitgezet. Over een besneeuwde boswand moeten we ons een weg naar beneden banen. Met de luchtvering in de hoogste stand, de lage gearing ingeschakeld, de Snow-modus actief en de Hill Descent Control netjes op 1 km/u kruipen we door de bevroren drassige bende en rakelings langs akelige stammen en stronken. Op het scherm verschijnt een appje met info over articulatie, wielhoeken en dat soort zaken. De Grand Cherokee weegt ruim twee ton en dit is een serieus steile helling. We zitten hardop te lachen, verbaasd dat ie niet als een bonkige slee met led’jes naar beneden roetsjt.

En dan…

…gebeurt dat natuurlijk alsnog. Op een ijzig, verzakt stuk verliest de Trailhawk grip, glijdt hij vol door z’n afdaalassistent heen en tegen een dwars gelegde boomstam aan. Enkele seconden wanhopige angst slikken we weg en we melden koeltjes aan de Jeep-man bovenaan de helling dat alles oké is. Dit is een stoere, mannelijke auto – laten wij ons dan ook zo gedragen.

Oké, dus ook de ruigste Jeep Grand Cherokee (of eigenlijk: z’n kevlar-rubber) kent z’n grenzen. Dat verandert niets aan het feit dat het een sensationeel gevoel is om met een enorme machine vol moderne verwennerij grinnikend een onbegaanbaar sneeuwlandschap te bedwingen. Oh – en op de weg rijdt ie ook nog steeds uitstekend.

Jeep Grand Cherokee Trailhawk 3.0 V6