Waar koop je nog een auto voor net iets meer dan twee mille per zitplaats? Bij Dacia! De Lodgy is niet moeders mooiste, maar biedt wel plek voor zeven (7).
 
Lekker onderuit gezakt op woensdagavond komt de lang gevreesde vraag eruit. ‘Zeg, zouden we niet eens naar een andere auto gaan kijken? Zo’n handige ruimtewagen is wel wat voor ons.’ Je kunt er een nacht niet van slapen, maar het burgerleven is nu echt begonnen en je betrapt jezelf erop met een rolmaat op zak de showroom binnen te stappen.
 
Omdat die ruimtewagens aan de prijs zijn, is er geen kans dat je GTI gewoon mag blijven. Of je moet vanaf september 2012 bij Dacia naar binnen lopen. Daar staat dan de Lodgy. Een exact vierenhalve meter lange ruimtewagen waarvan aan de buitenkant duidelijk af te lezen valt dat de functie belangrijker is dan de vorm. Nette woorden voor ontiegelijk lelijk. Wij vragen ons altijd en direct af: waarom geen ontwerper ingehuurd? Het uiterlijk draagt zo veel bij aan de street-credibility van een auto dat het onbegrijpelijk is dat fabrikanten anno 2012 nog met dit soort visuele ellende op de markt durven te komen. Hoe moeilijk kan het zijn?
 
Genoeg. We spuwden nu onze gal, laten we het design – of beter: het gebrek daaraan – vergeten en ‘m als vervoermiddel beoordelen. Hoekig en hoog zijn de kenmerken en door toedoen van de wat lagere neus is gelukkig nog te zien wat de voorkant is. Iedere jonge huisvader is uit op gebruiksgemak en functionaliteit en dat is bij de Lodgy standaard. Sterker nog: wie nog meer kinderen en hobby’s heeft dan deze auto kan herbergen, die kan het best een vrachtwagenrijbewijs halen.
 
De ‘uitstraling’ is uiteraard afhankelijk van de gekozen uitrusting. Dat zijn er drie. Bij de duurste, Prestige, maakt de Lodgy geen kale indruk met z’n 16-inch lichtmetaal, meegespoten bumpers, portiergrepen en buitenspiegels, een toefje chroom boven de grille, dakrails, mistlampen en zelfs parkeersensoren in de achterbumper. Dacia is dan wel oorspronkelijk opgezet voor ‘zich ontwikkelende markten’, maar vanwege de gunstige prijsstelling zijn er al honderdduizenden West-Europeanen warm voor gelopen. Juist hier stelt de automobilist wat meer eisen op het gebied van uitstraling en uitrusting. En design, hopen we nog altijd.
 
Vanbinnen wordt al snel duidelijk dat Dacia goed naar z’n klanten luistert. De gebruikte materialen van dashboard en portierpanelen zijn er zichtbaar op vooruit gegaan. Er worden zelfs meerdere bij elkaar passende tinten voor de kunststoffen gebruikt. Wie gaat voor de maximale uitrusting krijgt ook binnenin chroom, een bekleed stuur en voor het eerst bij Dacia een audiosysteem met stuurbediening, diverse externe aansluitmogelijkheden (allemaal uit de schappen van Renault), en een geïntegreerd navigatiesysteem. Niet het door moederbedrijf Renault toegepaste TomTom, maar ook dit goedkopere systeem brengt je waar je wilt.
 
Termen als spannend, hartverwarmend en exclusief passen niet bij een Dacia. Het moet no-nonsense, eenvoudig en vooral erg betaalbaar zijn. Daarom houdt James May zo van het merk. Oh, en praktisch moet ook, dus is iedere Lodgy er met zowel vijf als zeven zitplaatsen. Normaal straffen mensen met een vruchtbaar huwelijk het kleinste kroost met de twee zitplaatsen op de derde rij. Maar achterin de Lodgy kun je zelfs met goed fatsoen je allerbeste kroegmaten meenemen – als ze met je mee durven. De auto is voldoende breed en behoorlijk hoog zodat er aan ruimte geen gebrek is.
 

 
Neem het bagagevolume: achter de zeven stoelen passen nog net een paar kratten bier, maar als vijfzitter heeft de Lodgy al 827 liter voorhanden. Op een verrassend eenvoudige manier klappen de twee zitrijen helemaal naar voren waardoor uiteindelijk een volume ontstaat van 2.617 liter. Dat is royaler dan bij een Renault Grand Scénic.
 
Een rondgang door het interieur leert waar Dacia geld heeft bespaard. Zo is de gigantische achterklep voor een groot deel niet bekleed. De zijwanden gelukkig wel, al is het gebruikte tapijt natuurlijk niet hoogpolig. De kunststoffen zijn knalhard, maar er is wel gedacht aan voldoende bekerhouders, opbergvakken en een rolhoes voor de zevenzitter.
 
De auto krijgt vier airbags, meer zijn er niet beschikbaar, en Dacia gokt op drie sterren EuroNCAP. Een kwestie van prioriteiten. Je kunt ook stellen: drie sterren van nu zijn er vijf van tien jaar geleden. Waaruit je dan ook weer kunt concluderen dat je veiligheidstechnisch in een tien jaar oude auto rijdt. We denken er nog over na of dat erg is.
 
‘De Lodgy weet slechte wegen zonder te verbleken op een acceptabel comfortabele manier te slechten’
 
Afhankelijk van het land en het geldende belastingregime start het programma met de aloude 1.6 benzine. Daar kunnen we wat betreft prestaties en verfijning natuurlijk lullige opmerkingen over maken, maar die verliezen alle redelijkheid bij het horen van de prijs. Net onder de tien mille! Pardon?
 
Een meer realistische optie is de splinternieuwe 1.2 met directe inspuiting en turbo. Die levert 115 pk en een koppel van 190 Nm. Dat is aanvaardbaar. De motor functioneert voldoende stil en weet prima raad met de 1.100 kilo (en dat is toch erg licht) die de Lodgy weegt. Misschien was je de showroom binnengelopen vanwege Dacia’s reclameboodschap ‘This is so not us’, maar daarna valt eigenlijk alles aan de auto mee. Immers: met een acceleratie naar 100 km/u in 10,6 seconden en een top van 179 km/u wordt je beslist niet voor eeuwig naar de rechterbaan verbannen.
 
Het onderstel heeft Dacia gewoon uit het rek getrokken en kent dezelfde componenten als de andere modellen. Eenvoudig, beproefd en vertrouwd. Nu is dat prima omdat je met de Lodgy toch niet de neiging krijgt indruk te maken. Toch doet het onderstel dat wel. We maakten de eerste kilometers in Marokko, het land waar dit model in een splinternieuwe fabriek wordt gebouwd. Een zandweg door ons gemiddelde bos is gladder dan wat ze daar snelweg noemen. Toch weet de Lodgy zonder te verbleken dit soort slechte wegen op een acceptabel comfortabele manier te slechten. Uiteraard helt de koets wel wat in bochten en ja, de stoelen zijn niet gigantisch breed. Daar valt ook mee te leven voor deze prijs.
 
Diesels zijn er overigens ook: een 1.5 met 90 of 110 pk, waarbij de minst presterende een dermate lage CO2-uitstoot heeft dat deze in Nederland zakelijk extra voordeel oplevert.
 
Die nieuwe Dacia Lodgy is helemaal zo gek nog niet. Wel spuuglelijk. Maar als je kijkt wat deze auto per stoel kost, en je hebt veel stoelen nodig, dan ben je gek als je een krap tweedehandsje kiest.

Dacia Lodgy 1.2 TCe 115

 

10/20

 

Cijfers

0-100 km/u: 10,6 s

Top: 179 km/u

Verbruik: 5,8 l/100 km

Motor: 1.199 cc, viercilinder turbo benzine

Aandrijving: voor

Vermogen: 115 pk

Koppel: 190 Nm

Gewicht: 1.090 kg

CO2: 135 g/km

 

Prijs

NL: € 14.990

BE: € 12.890

 

Vonnis

Belachelijk veel ruimte voor weinig geld, beroerd uiterlijk, maar er blijft geld over om er een mooie auto naast te kopen. Wij sparen door voor iets anders

Reacties

Meer van TopGear