Mijn eerste auto was een Ford Cougar coupé. Ik was pas achttien, maar als kind had ik van mijn opa en oma al leren rijden op gravelpaden – ze hadden een Talbot. Toen wilde ik overstappen naar een Alfa Romeo 156, maar tijdens de testrit zette ik die tegen een boom, dus stapte ik toch maar niet over. Ik ben er wel mee weggekomen, trouwens – die garage was prima verzekerd en een vriend van me werkte er.

Toen ik in Engeland ging wonen, in 2010, nam ik een Mini Cooper, de standaardversie, en op dat moment werkte Williams samen met Renault, dus kreeg ik een Mégane RS – die was goed trouwens, nooit problemen mee gehad. Toen ging Williams in zee met Mercedes-motoren, en kreeg ik in Finland de C 63 Coupé met de 6,2-liter V8 zonder turbo. Die heb ik een poosje aangehouden, maar omdat ik in Monaco woon, heb ik daar een andere gekocht.

In Finland heb ik nu de GLE Coupé – perfect voor de winter en in het terrein – en in Monaco heb ik nog steeds een C 63 Coupé, maar dan de nieuwe.

Niet te veel van het goede

Ik ben over het algemeen geen groot fan van supercars, zoals Lamborghini’s of Bugatti’s, ik vind ze een beetje te veel van het goede. Ik houd van Mercedes, dat is helder, en ik ben altijd gek geweest op de Porsche 911. Ik heb er een in Finland, een twee jaar oude 911 4S. Dat is echt een klassieker – je kunt ‘m elke dag gebruiken, en in de Finse winters komt de vierwielaandrijving goed van pas. De AMG GT is een mooie auto, maar het probleem is dat ie geen ruimte voor bagage heeft, ik zou er niet op dagelijkse basis mee uit de voeten kunnen. In de Porsche passen tenminste wel wat spullen.

Ik mocht kiezen welke auto ik in Monaco wilde hebben, elke Mercedes die ik maar wilde, en ik heb voor de C 63 gekozen omdat ik die elke dag kan gebruiken. Ik doe aan kleiduivenschieten, dus zo kan ik mijn geweer meenemen, of ik kan mensen plus hun bagage ophalen van het vliegveld. Maar ik wil ook wat plezier hebben op de binnenweggetjes, en dan heb ik genoeg vermogen.

Lekker onder de radar blijven

Ik ben het type dat zich ongemakkelijk zou voelen om in Finland in een supercar rond te rijden, gewoon omdat er daar niet zoveel van dat soort auto’s zijn, zeker niet in vergelijking met Monaco. Als ik even naar de plaatselijke markt moet, bijvoorbeeld, zou ik me erg opgelaten voelen. Ik wil al die aandacht niet.

De belastingen op auto’s zijn erg hoog in Finland, trouwens, dat speelt ook een rol. Hoe groter de motor, hoe hoger de kosten, en op een zeker niveau is het echt ongelooflijk duur.

Ik ben in Finland drie jaar lang opgeleid als automonteur, dus toen ik in de Formule Renault reed in 2007, checkte ik soms zelfs de versnellingsbak. Ik heb vroeger ook een paar zomers lang bij een Jaguar Cars-servicecentrum gewerkt, om wat bij te verdienen. Ik ben erg geïnteresseerd in de techniek van de auto’s die ik heb, en de F1-wagens waarmee ik rijd. Ik wil het liefst alles weten.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)