De Porsche 911 R bezorgt ons slapeloze nachten sinds hij onthuld is op de autosalon van Genève in maart. Het is de meest recente eenhoorn die uit de stallen van de Porsche GT-afdeling rolde en is een combinatie van de GT3 RS-motor, GT3-body en een zwik retro dingetjes. En – dit is het belangrijkste – een handgeschakelde zesbak.

Waar kan ik tekenen voor de Porsche 911 R?

Sluit maar achteraan in de rij. Porsche bouwt slechts 991 exemplaren en zelfs met een prijs hoger dan tweeënhalve ton is elke 911 R uitverkocht. De vraag is zelfs zo hoog dat een koper zijn nog-niet-geleverde-911 al te koop zette op eBay met een prijskaartje van bijna 1,25 miljoen euro. Dus als je er écht eentje wilt, moet je diep in de buidel tasten. De advertentie is trouwens al verwijderd.

Waar betaal je dan voor?

Achter de achteras ligt de atmosferische 4,0-liter zescilinder boxer met 500 pk uit de Porsche GT3 RS. De handbak is een reactie van Porsche op de kritiek dat de PDK feeling mist. Omdat je rechterhand nooit zo snel is als de PDK, is de 911 R 0,5 seconden langzamer naar de 100 km/u dan de GT3 RS. Probeer het ook maar niet met links. Het duurt een ellendig lange 3,8 seconden. Z’n topsnelheid ligt (door het ontbreken van die spoiler) met 323 km/u dan juist weer 13 km/u hoger. Je krijgt standaard keramische remschrijven, 20 inch aluminium wielen en de vierwielbesturing van de GT3. De banden zijn 245 en 305 millimeter (voor/achter) breed. Beide zijn 20 millimeter smaller dan de GT3 RS.

Dan zal de 911 R ook wel een stukje lichter zijn?

Juistem. Met 1.370 kilo is het de lichtste 911 die je kunt kopen en hij is 50 kilo lichter dan de GT3 RS. Dat komt omdat hij dezelfde gewichtsbesparende onderdelen heeft (magnesium dak, koolstofvezel voorklep en voorscherm, plastic ramen, geen achterbank en minder geluidsisolatie) minus de rolkooi. Dat maakt het direct ook de meest praktische 911 die je kunt kopen. Prima bouwvakkersbusje. Het chassis en de carrosserie zijn van de GT3 en die heerlijke kuipstoelen komen uit de 918 Spyder en hebben dat toffe ‘Pepita’-patroontje, een knipoog naar de eerste Elf uit de jaren ’60. De striping verwijst naar de Porsche 911 R uit 1967, maar die pulken wij het liefst ervanaf.

Een GT3 RS met minder grip dus?

Je mist het punt. De 911 R is een compleet ander beestje. Hij is ontwikkeld voor op de weg en daarom heel verschillend van zijn circuit-geobsedeerde broeder. De dempers zijn zachter zodat de eenhoorn op diverse wegen te gebruiken is. De dempers hebben trouwens twee standen. Dankzij het gebrek aan downforce-genererende middelen ligt de 911 R minder strak op de weg. Het is hard werken achter het stuur maar hij geeft wel het vertrouwen dat je met je neus de juiste kant op de bocht uit komt. De 911 R verorbert de bochten met minder eetlust dan de GT3 RS, maar hij doet dat wel met meer finesse en gevoel. Is ook wat waard.

En nu de belangrijkste vraag: hoe roert het?

De handbak met koolstofvezel pook voelt mega accuraat. Met je vingertoppen beweeg je met het grootste gemak door de versnellingen. De automatische rev-match-functie is nog niet perfect. Hij werkt alleen in de Sport-modus en als je hem uit wilt zetten, moet je gelijk alle elektronische hulpmiddelen uitzetten. Dus als je je heel-toe-techniek wilt perfectioneren, moet je wel het vertrouwen hebben dat je het beest getemd hebt. Je staat er alleen voor.

De Porsche 911 R is zoals verwacht heerlijk om te rijden. Vergevend doch speels, bloedsnel maar je hebt wel skill en geduld nodig om het volledige potentieel te benutten. Bovendien kun je hem op de meeste wegen rijden zonder dagen met rugpijn te lopen.

In ons achterhoofd knaagt echter nog wel de gedachte dat de GT3 RS-aerodynamica en de PDK beter de volledige kracht van de machtige vierliter kunnen benutten. Maar, als we moeten kiezen voor een Porsche die we uitsluitend op de weg mochten gebruiken, dan zou het zonder twijfel de Porsche 911 R zijn.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)