Net als Baby Driver was daar ineens Overdrive. Niemand had ooit van de film gehoord en de aanloop naar de release was kort. De trailer beloofde veel goeds. Tijd voor een avondje plakkerige vloeren, geritsel van M&M’s-zakjes, slecht getimede ringtones en nekpijn (volgende keer toch maar reserveren).

Is de film zo goed als de trailer doet vermoeden?

De potentie voor een toffe film is aanwezig. Het verhaal steekt prima in elkaar. De plottwisten doen denken aan Oceans 11 en The Italian Job. Toegeven: redelijk voorspelbaar en het had nét iets ingewikkelder gemogen.

De potentie is aanwezig… maar?

Het acteerwerk. Matthew Goode en Alex Pettyfer stonden aanvankelijk genoteerd als de hoofdrolspelers. Zij werden vervangen door Karl Urban en Ben Barnes. Vervolgens kwamen Scott Eastwood en Freddie Thorp op de cover als hoofdkarakters. De derde keuze, dus. En dat merk je. De hele film voelt aan als de tussenstukjes in Need for Speed. Best vermakelijk als gimmick, maar geen op zichzelf staand vermaak.

Oh, en met een catchphrase als ‘buckle up’ kom je echt niet weg op het moment suprême. En daar had het karakter van Scott Eastwood op dat moment een week over na kunnen denken.

En het autospul?

Oké, misschien zijn wij niet de uitgelezen persoon om acteerwerk te beoordelen. De auto’s dan? De autokeuze kun je op twee manieren opvatten: ‘een aparte voorkeur van een liefhebber’ of ‘het budget was halverwege op’.

De makers kozen een gemêleerd gezelschap aan auto’s. Het begint met onbetaalbare klassiekers als een Bugatti Type 57 S Atlantic en een Ferrari 250 GTO. De garage’s staan vol met ander poenig spul als een Alfa Romeo 158, Bugatti E-type en een Jaguar XK 120. Maar dan: de steenrijke antagonist rijdt een oude Maserati Quattroporte en zijn schildknaapje rijdt een Porsche 911 Carrera (997). Een oude Civic Type R, een Porsche 911 GTS (weer 997) en een Nissan GT-R vervullen een bijrol.

En de actie?

Verwacht geen choreografisch meesterwerk. De actie die in de film zit klopt en steekt goed in elkaar. Maar waar je bij Baby Driver uit je blote hoofd direct drie spectaculaire manoeuvres kunt opnoemen, blijft van Overdrive niets hangen. Zonde.

De conclusie?

Als de makers de film verkocht hadden aan EA voor de nieuwe Need for Speed: Payback, was het geniaal geweest. Maar voor een zelfstandige film is het acteerwerk te houterig, de clichés te flauw en de actie niet spectaculair genoeg.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)