Je denkt dat alle wegen in Schotland even mooi zijn, maar dat is niet zo. De snelwegen zijn er behoorlijk saai. Duik ervan af!
 
Ten zuiden van het Schotse Edinburgh ligt een van de saaiste wegen van Groot-Brittannië met een al even inspiratieloze aanduiding: de A1. Net als z’n Nederlandse naamgenoot is het er vergeven van wegwerkzaamheden, files en andere ellendige tijdrovers. Echt zo’n plek waarvan je je afvraagt of je er ooit nog wegkomt en veel belangrijker, hoe je er terecht bent gekomen.
 
Dan opeens, ter hoogte van de plaats Morpeth, kun je een secundaire weg kiezen. Een verademing die je belet harakiri tegen een verkeersbord te plegen. Helemaal mooi wordt het een stukje noordelijker, waar de weg A697 gaat heten.
 
Een groter contrast is niet denkbaar. Op het ene moment heb je het idee op het hellepad te rijden, nu zit je in een paradijselijke omgeving te genieten van de omgeving. Van pure opwinding trillen je handen aan het stuur en suizen je oren.
 
De A697 is ongetwijfeld met liefde voor autorijden ontworpen. Je voelt je een koene ridder te paard, galopperend op weg naar een schone jonkvrouw. Stijgend en dalend door het heuvelachtige landschap geniet je van de prachtigste vergezichten. Je adem stokt in je keel.
 
Omdat je niet de enige bent wiens hoofd op hol slaat van zoveel schoonheid en wellicht het gaspedaal iets te diep intrapt, ritselt het hier van Blik-op-de-Weg-achtige auto’s. Dan is het echter niet Leo the Bunny of het Britse neefje van die Wegmisbruikers-krullentrol die op je afstapt, maar een onverschrokken diender die je een bon geeft. Terwijl het helemaal niet nodig is je rijbewijs of vakantiegeld op het spel te zetten om te genieten van de A697. Het is een grandioze mix van snelle bochten en schitterende rechte einden, aangevuld met prima passeermogelijkheden. Een verademing, want de meeste Britse secundaire wegen ontberen dat. Mocht je toch op een sukkelende camper stuiten, fok je dan niet op. Na de volgende bocht is er vast een plekje waar je ‘m veilig voorbij kunt steken. Tuttende caravanners moeten om de haverklap piesen maken, dus daar heb je ook geen last van.
 
Naast het genot van deze heerlijke rijervaring moet je niet vergeten dat je aan je linkerhand steeds het Northumberland National Park hebt, met de sneeuwtoppen van de Chevlots als letterlijk hoogtepunt. We weten niet of een mens uitslag krijgt van een overdosis genot, maar op deze rit kun je het testen.
 
Na het dorpje Wooler wordt de A697 echt een uitdagend stukje weg. De hoge bruggetjes zijn een prima schans voor een al dan niet vrijwillige luchtdoop. Aan de zijkanten van de weg vind je afwisselend hypnotiserende bomenrijen en oude steenwallen, die het gevoel van snelheid alleen nog maar verder versterken. De enige onderbreking komt van de idyllische dorpjes die je doorkruist.
 
Na een lint van prachtige vergezichten en uitdagende weggedeelten, mondt de A697 na zo’n 60 kilometer uit op de A68. Een paar minuten later ben je in de buitenwijken van Edinburgh. De A1 heb jij helemaal niet nodig.
 
Noodnummers
Het enige nummer dat je hoeft te kennen is 999. Kijk er na een crash niet vreemd van op dat medeweggebruikers je verwensingen toeschreeuwen vanuit de file die je veroorzaakt. Je hebt namelijk zojuist hun dag verpest.
 
Zo ga je op weg
De beschreven route begint zuidelijk van Edinburgh, maar je kunt natuurlijk vanaf de andere kant rijden. Om op het startpunt te komen, kun je het vliegtuig of de boot pakken.
 
Amsterdam – Edinburgh (EasyJet)
Brussel – Edinburgh (BMI)
 
Vanuit Zeebrugge gaat de boot naar Edinburgh. Die doet er twintig uur over en kost bijna 600 euro (retour).
 
Hoteltip
Het Rutland Hotel is een aanrader. Op vertoon van dit artikel krijg je bovendien 10 procent korting op de kamerprijs plus een gratis drankje in de bar. www.therutlandhotel.com
 
Muziek voor onderweg
The Jesus and Mary Chain – April Skies
 
De ideale auto
Ga je met de boot, gijzel dan een Lexus-verkoper en neem zijn IS-F mee. Onderweg geniet je van het uitgebalanceerde weggedrag van deze super-Jap.
 
De beste auto
Eigenlijk hoeft een supercar niet zo nodig. Een oude Fiesta die de sloopregeling heeft overleefd, is even leuk.
 
Wat je moet weten
In veel dorpjes mag je niet sneller dan 30 mijl per uur, dus houd je continentale teller op 50 km/u. Doe je het niet, dan is er vast wel een agent die je eraan helpt herinneren. Geniet van de snelle trajecten, respecteer de langzame stukjes.

Reacties