Autotest

Porsche Boxster GTS

Van sommige auto’s – oude barrels met elastiekvering, Priussen – word je spontaan wagenziek. Maar ben je wel eens een auto tegengekomen waarvan je wagenbeter werd?

Door Redactie TopGear

Gepubliceerd op 3 september 2014 om 11:48 uur

TopGear Koningsdagdeal met veel oranjekorting

Wij wel. Hij is klein, snel en knalblauw; het is de Porsche Boxster GTS. Heel soms hebben we zo’n avond dat we per ongeluk wat verkeerde drankjes door elkaar gooien en dat we op dat moment eigenlijk al denken: dit is niet slim. Maar ja, het is wel lekker, en het is gezellig. Dus drinken we er nog eentje. Om onszelf de volgende ochtend zachtjes voor het pijnlijk bonzende hoofd te slaan.

Voorzichtig aan een flesje water nippend stappen we in onze testauto. Niet zomaar een testauto: de nieuwe Porsche Boxster GTS, het mooi-weer-broertje van de iets sterkere Cayman GTS waarover je hier kon lezen. Het blauwe monster staat er fris en kiplekker bij. Hij wel. Normaal zouden we staan te springen om met ‘m te gaan rijden, nu springen we liever via de kortst mogelijke weg terug ons bed in. Maar kom op: we zijn professionals.

Dus, hoe rijdt de Porsche Boxster GTS?

We kunnen melden: rustig door de stad sukkelen met alles op de automatische dan wel de Comfort-stand, dat lukt met deze GTS prima. Met het dakje open is het heerlijk cruisen en flaneren, waarbij het onderstel zich nergens druk om maakt en de motor en de pdk-bak zich gedragen alsof ze een vrije dag hebben. We zitten in een Porsche roadster, de zon schijnt; we zouden het uitstekend naar ons zin hebben als we niet bij elk stoplicht de neiging hadden om over onze deur te gaan hangen.

En als je harder wilt rijden?

Dan komt er een bordje in zicht dat het einde van de bebouwde kom aangeeft. En nog een bordje met een S-bocht. Als op de automatische piloot zetten we alles op standje Sport Plus en gaat het gas erop. We voelen wat interne protesten opkomen, maar we luisteren er nu even niet naar.

Het is alsof Porsche met een enge machine onze dromen is binnengedrongen en daar het evenbeeld van deze auto heeft opgeduikeld. De Boxster GTS mag dan 10 pk minder hebben dan de Cayman GTS, de beleving ligt op een tien keer hoger plan, puur en alleen vanwege het ontbreken van een dak; dat dus geen gemis is, maar een geschenk uit de hemel.

De Boxster heeft dezelfde scherpte en fijnzinnigheid, biedt altijd meer grip dan je denkt en laat niet af in z’n acceleratie tot ie het laatste greintje snelheid huilend uit zijn boutjes en moertjes heeft gewrongen.

Hoe is het met de hoofdpijn?

De kleine Porsche geeft ons alles wat we maar willen, en terwijl we over de verlaten asfaltkronkels stuiven, met een aanraakgevoelig stuurtje in onze handen en oeverloos uitlaatgebulder en -geknetter op zo’n drie centimeter van onze oren, beseffen we plots dat de Porsche Boxster GTS genezende krachten heeft. Geen hoofdpijn, geen omgedraaide maag; we zijn alleen nog maar van top tot teen vervuld van genot en adoratie. Konden we ons elke dag maar zo voelen, dan werd het elke avond heel gezellig.