Goed nieuws: niet álles gaat tegenwoordig over milieu, uitstoot en andere doemtoestanden die met autorijden te maken hebben. Zo heeft Mercedes-Benz eens een heus wetenschappelijk verantwoord onderzoek losgelaten op het begrip rijplezier. Een team witte jassen heeft acht bestuurders m/v, in leeftijd variërend van 33 tot 53 jaar, uitgebreid bestudeerd terwijl ze aan het rijden waren. Dat deden ze op een circuit, op landweggetjes en snelwegen, en in twee verschillende auto’s: een nagelnieuwe C-klasse met alles erop en eraan, en zeg maar de Max Tailleur van de autohumor: een 190 E uit 1983.

Het onderzoek werd uitgevoerd via twee hypermoderne technieken: gezichtsuitdrukking-herkenning en stemanalyse. Die eerste techniek werd ontwikkeld door de inmiddels 73-jarige Amerikaanse psycholoog Paul Ekman. Hij ontdekte dat maar liefst 43 verschillende spieren in het menselijk gezicht reageren op diverse gemoedstoestanden als lachen, ergernis, angst, afschuw en verrassing – allemaal van die emoties die je op een gemiddeld ritje wel een paar keer tegenkomt. Tijdens hun testritten werden de bestuurders gefilmd, en die filmpjes gingen de computer in. Die onderscheidde vervolgens zo’n 140 verschillende gezichtskenmerken en ‘combineerde’ die tot herkenbare, meetbare emoties.

Daarnaast onderhielden de proefkonijnen tijdens de ritten telefonisch contact met de onderzoekers, en moesten zo veel mogelijk hun rij-indrukken onder woorden brengen. Ook deze opnames gingen de computer in en werden gekoppeld aan een geavanceerd stemherkenningsprogramma, dat via de frequenties van het stemgeluid allerlei positieve en negatieve uitschieters kan registreren. De onderzoekers zijn alleen al vier weken fulltime bezig geweest met het analysren van die geluidsopnames.

Tot slot werd er nog een psycholgische test met vragenlijst op de proefpersonen losgelaten, waarbij ze moesten aangeven hoe zeker ze zich voelden in bepaalde situaties, of ze zich op hun gemak voelden et cetera.

Eén van de belangrijkste conclusies van het onderzoek: we zijn allemaal eigenlijk heel verschillend. Eureka! Maar serieus: over het algemeen beleefden de testpersonen meetbaar meer plezier in de C-klasse dan in de 190 E; de ‘rijplezierfactor’ nam in sommige gevallen zelfs 48 procent toe. Dat bleek echter ook samen te hangen met de hoeveelheid rij-ervaring. De meer ervaren proefpersonen hadden heus ook lol in de 190 – die lachten als de achterkant op het circuit af en toe ging glijden, terwijl de onervarener bestuurders daar héél andere reacties op vertoonden.

Dat klinkt op zich allemaal heel logisch; dat hadden wij ze voor de helft van het geld dat dit onderzoek gekost heeft al met enige graagte willen vertellen. Het werkelijk goede nieuws is echter dat rijplezier dus volgens Mercedes meetbaar is, en meten, daar houden Duitsers nogal van. Wat ze dan ook meteen verleid heeft tot de belofte meer gemeten, bewezen, officieel rijplezier in hun auto’s te gaan stoppen. En daar worden wij dan weer onmetelijk vrolijk van, want meer rijplezier, daar kan werkelijk níemand iets tegen hebben.

Reacties

Meer van TopGear