Wie: Anthony Davidson
Wat: Toyota LMP1
Waar: Le Mans
Wanneer: 16 juni 2012
 
Sinds 1923 moeten de profs op Le Mans het circuit delen met filmsterren, zangers en melkboeren. Amateurs hebben altijd deel uitgemaakt van de races en worden – op voorwaarde dat ze de financiële mogelijkheid hebben – de baan opgestuurd samen met Fasslers en Fisichella’s. Ze zijn slechts te herkennen aan een klein stickertje.
 
Bovendien rijden er allerlei soorten auto’s tegelijkertijd door elkaar heen. Je hebt LMP1-prototypes, maar ook GT’s. Ze hebben heel verschillende snelheden, ze rijden andere lijnen en remmen niet op hetzelfde punt. Dus als ze elkaar ontmoeten, de amateur en de pro, dan wordt van de beginneling verwacht dat hij als een speer ruimte maakt.
 
Of niet. Dit jaar was de wedstrijd pas vijf uur gaande toen Anthony Davidson in zijn Toyota TS030 wat achterblijvers inhaalde. ‘Ik reed een Corvette en een Ferrari voorbij met pro-stickers’, vertelt hij. ‘Ik ging er vanuit dat de Ferrari die ervoor reed bij die groep hoorde.’ Dat was niet zo. Aan het eind van de Mulsanne Straight komt Davidson met 320 km/u aanzetten, komt rechts naast de Ferrari te rijden (bestuurd door amateur Piergiuseppe Perazzini) en neemt de juiste lijn, richting de bocht. ‘Ik haalde de apex, begon te remmen en kwam bijna de bocht uit totdat ik linksachter wat voelde.’
 
Hij spinde, sloeg zijwaarts om en vloog de lucht in. ‘Het voelde alsof ik in een op hol geslagen vliegtuig zat’, zegt hij. ‘Ik wist hoe dichtbij de vangrail was en met die snelheid zou ik er in no-time belanden. Dat was behoorlijk angstaanjagend. De auto sloeg tegen de grond en ik voelde een harde klap op mijn ruggengraat toen ie weer op vier wielen landde. Mijn ogen hield ik gesloten en mijn handen van het stuur. Een halve seconde later was ik in de bandenstapel geknald.’
 
Hij opende zijn ogen en realiseerde zich dat hij nog leefde. De veiligheidsvoorzieningen hadden gewerkt en zijn hoofd beschermd tegen serieus letsel. Dus hij sloeg de deur open en klauterde uit de auto. Hij voelde dat hij zijn rug moest rechten, vanwege de pijn in zijn ruggengraat. De rug bleek gebroken; twee lage ruggenwervels aan gort.
 
Waar de meeste van ons woest zouden gaan staan schreeuwen tegen de andere coureur, bleef Davidson zeer kalm. ‘Amateurcoureurs hebben altijd deel uitgemaakt van Le Mans en het is niet aan mij om daarover te oordelen’, vertelt hij. ‘Zonder de mix tussen rijders en klassen zou het niet dezelfde race zijn.’
 
Na inspectie bleek dat het chassis van de Toyota nog bruikbaar was. Datzelfde gold gelukkig voor de bestuurder. Zodra de botten weer aaneengegroeid zijn.

 

Reacties